Skip to main content

Wie komt er bij jou naar boven als je denkt aan een ballerina … hoe ziet een ballerina eruit?

Heel eerlijk? Als ik aan ballerina’s denk dan denk ik aan witte kleine dunne meisjes … niet omdat ik niet vind dat zwarte meisjes (of jongens) niet kunnen dansen, maar omdat dat het beeld is wat ik geleerd heb te zien. Dus het beeld van Michaela DePrince was niet direct bij mij opgekomen n.a.v. bovenstaande vraag.

Michaela DePrince is een wereldberoemde sterballerina van het Nationale Ballet. En zwart. De enige zwarte ballerina van het Nationale Ballet. Haar verhaal raakte mij enorm! In het artikel van Harriët Duurvoort in de Volkskrant van vandaag: Cultureel divers danspubliek bestaat wél, maar meer kleur is hard nodig vind je een filmpje over haar onwaarschijnlijke verhaal.

 

Kunst wordt zoveel interessanter als ze inclusiever is!”

Harriët Duurvoort sluit haar artikel af met: “Kunst wordt zoveel interessanter als ze inclusiever is!” En daar ben ik het volledig mee eens. En dat geldt overigens niet alleen voor de kunst!

Maar het er mee eens zijn, veranderd de wereld nog niet direct, laat staan dat het inclusiever wordt. En zeer waarschijnlijk als jij dit leest, en het artikel hebt gelezen van Harriët, dan ben jij het er ook mee eens. Maar waarom veranderd het dan nog niet?

Omdat we het ermee eens zijn op een rationeel niveau! Terwijl ons onbewuste een veel grotere invloed heeft op datgene wat we doen en de besluiten die we nemen.

 

Ik zie het haar niet doen

Bijvoorbeeld besluiten als het gaat over wie er talent heeft en wie niet. Wie labelen we als toptalent? Als high potential? Als prima ballerina? Of wat ik vaak hoor: wie ‘zien we het doen’? Daar zit het ‘m vaak in! Want degene die we ‘het zien doen’ (lees: gekwalificeerd is, talentvol is, high potential, leider of prima ballerina is) is diegene die lijkt op het plaatje wat we in ons hoofd hebben. En dat plaatje is gebaseerd op datgene wat we kennen, wat we om ons heen zien.

Wat we om ons heen zien zijn alleen maar witte ballerina’s, dus zien we een zwart meisje ballerina worden? Nee, eerder iets met urban dance … dat is wat we om ons heen zien (reclame, beeldvorming).

 

Vooroordelen

Dus om de kunstwereld – en welke andere wereld dan ook – inclusiever te maken, daar is allereerst en vooral bewustwording voor nodig! Bewustwording van hoe ik naar de wereld kijk en wat ik om me heen zie en wat niet. Wat ik heb geleerd en meegekregen vanuit mijn eigen witte culturele achtergrond, opvoeding en scholing en daarmee ook alles wat ik mis en (nog) niet zie.

Bewustwording van mijn onbewuste vooroordelen die we allemaal hebben als mens. Als ik zeg – en ervan overtuigd ben – dat ik onbevooroordeeld ben, dan is de weg naar inclusie nog heel ver te zoeken. Kijk maar eens om je heen …

Ruth Nahumury-van de Poll

Ruth is oprichter en eigenaar van No Labels Inc. Diversiteit en inclusiviteit lopen als een rode draad door haar leven heen. Ruth is bevlogen, scherp en gedreven, met een idealistische kijk op de wereld. Ruth is opgeleid in Internationaal HR Management en Intercultureel Teamcoaching en is jarenlang recruiter geweest. Het is haar persoonlijke missie om een werkomgeving te creëren waar de mens, en niet het label, centraal staat. Een werkomgeving waar wit en zwart, man en vrouw, jong en oud, hetero-, homo- bi- en transseksueel, beperkt en minder beperkt met elkaar samen werken op een manier waarbij iedereen zich gezien en gewaardeerd voelt.

Leave a Reply